Aladdin

Aladdin มาจากหนึ่งในนิทานพื้นบ้านของตะวันออกกลางที่ถูกรวบรวมเป็นเล่มชื่อว่า One Thousand and One Nights หรือที่รู้จักกันในชื่อ Arabian Nights ซึ่งในต้นฉบับภาษาอาราบิค أَلْف لَيْلَة وَلَيْلَة‎ ถูกรวบรวมขึ้นในช่วง Golden Age ของอิสลาม ไม่ได้มีเรื่อง Aladdin อยู่ในนั้น แต่ถูกเพิ่มเข้ามาในฉบับแปลภาษาฝรั่งเศส Les mille et une nuits โดย Antoine Galland มีทั้งหมด 12 เล่ม ดีพิมพ์ในช่วงปี 1704 – 1717

หลังจากที่ถูกแปลจากภาษาฝรั่งเศสเป็นภาษาอังกฤษในช่วงปี 1706 – 1721 เรื่อง Aladdin ก็กลายเป็นหนึ่งในเรื่องที่ทุกคนสามารถจดจำและพูดถึงมากที่สุดใน One Thousand and One Nights

Disney รีเมคแอนิเมชันปี 1992 ที่ประสบความสำเร็จอย่างสูงทั้งด้านคำวิจารณ์และรายได้ที่มากกว่า 500 ล้านเหรียญ นอกจากนี้ยังได้ Academy Awards สำหรับเพลงประกอบ และ เพลงออริจินัลอย่าง A Whole New World

ตัวเนื้อเรื่องจะคล้ายฉบับแอนิเมชัน แต่มีบางอย่างถูกดัดแปลง หลายอย่างที่ถูกตัดออกไป และมีหลายอย่างที่ถูกเพิ่มเข้ามา ซึ่งบางอย่างก็ดี บางอย่างก็แย่มาก — เข้าใจว่าเมื่อแอนิเมชันกลายเป็นคนจริงแสดง มันก็จะมีข้อจำกัดบางอย่างเพื่อความสมจริง — ฉากเปิดที่เป็นพ่อค้าร้องเพลง Arabian Nights ก็กลายเป็น Will Smith ร้องและเนื้อเพลงก็ถูกดัดแปลงไปจากต้นฉบับเดิม — เราไม่ได้เห็นฉากแมลงสีทองบินไปในทะเลทรายที่ไม่มีจุดสังเกตใดๆ แล้วกลายเป็นดวงตาของทางเข้า Cave of Wonders และสามารถสลายกลายเป็นทรายได้ ซึ่งในฉบับ 2019 ก็กลายเป็นถ้ำบนหน้าผาที่ดูแสนธรรมดา

ไม่มีฉากที่ Jafar (Marwan Kenzari) ปลอมตัวเป็นคนแก่เพื่อหลอก Aladdin (Mena Massoud) ให้ไปหยิบตะเกียง ในฉบับแอนิเมชันยังดูสมจริงกว่าตรงที่ Aladdin และ Jafar ไม่ได้รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร ตอนที่พบกันอีกครั้งในวัง หลังจากที่ Aladdin กลายเป็นเจ้าชายแล้ว — ยิ่งไปกว่านั้น Iago กลายเป็นแค่นกแก้วโง่ๆ ปราศจากความโรคจิต

ส่วนที่ชอบคือเมือง Agrabah ทำออกมาได้ละเอียด สวยอลังการกว่าในฉบับแอนิเมชันมาก — ฉากเพลง Prince Ali ทำได้ดีมาก แม้ว่า ​Genie (Will Smith) จะไม่ได้แปลงร่างเป็นแพะหรือเด็ก — ชอบฉากเต้นรำของ Jasmine (Naomi Scott) และ Aladdin ในวังที่ถูกเพิ่มเข้ามา อันนี้ดีกว่าต้นฉบับอีก — ฉากพรมวิเศษ A Whole New World สวยงามมาก แม้ว่าจะไม่ได้บินไปกำแพงเมืองจีนหรือปิระมิดกีซ่า (ซึ่งในความจริงก็ไม่น่าจะบินไปได้นะ เพราะต้องบินด้วยความเร็วเหนือเสียงไปอีก) ฉากเมือง Agrabah ที่สวยงามตอนกลางคืนก็ทำออกมาได้อย่างยอดเยี่ยม — Magic Carpet พรมวิเศษทำออกมาได้ดีมาก ดูมีคาแรกเตอร์มากกว่า Iago และ Abu อีก

ส่วนที่ไม่ค่อยชอบคิอ Will Smith มันเหมือนมีอะไรบางอย่างที่ยังไม่สุด มันเป็น Genie ที่เหมาะกับการนั่งดื่มคอกเทล มากกว่าจะมาเล่นแบบยิ่งใหญ่ระดับที่ Robin Williams เคยทำไว้ — ส่วนที่ไม่ขอบที่สุดคือเพลงใหม่ชื่อ Speechless ที่แต่งเนื้อร้องโดย Pasek and Paul (LA LA LAND, The Greatest Showman, Dear Evan Hansen) ให้ Jasmine ร้อง และพวกเขาต้องการให้เรารู้ว่ามันเป็นเพลงใหม่ ด้วยการให้เธอร้องถึง 2 รอบ! รอบที่สองเหมือนทุกคนโดน Decimation (Thanos’s snap) กลายเป็นฝุ่นผง ปล่อยให้นางร้องเพลงอยู่คนเดียว (ยังสงสัยว่าตรงจุดนี้ความสมจริงมันอยู่ที่ไหน) ฟังจบแล้วคนดูก็ speechless ไปด้วยความงงว่า มีฉากร้องเพลงนี้เพื่ออะไร

ไม่มีเพลง Prince Ali (Jafar Reprise) ฉากที่เผชิญหน้ากันครั้งสุดท้ายก็ไม่มีความน่าจดจำ ไม่ได้มีความระทึกตื่นเต้นแบบในแอนิเมชัน ทุกคนที่เคยดูแอนิเมชันคงสามารถจำฉากที่ Jafar ใช้เวทมนต์ส่ง Jasmine เข้าไปอยู่ในนาฬิกาทราย และเปลี่ยน Abu กลายเป็นลิงของเล่น แล้วยังแปลงร่างเป็นงูยักษ์ มันเป็นฉากที่ระทึกมาก — อันที่จริงคนที่แสดงเป็น Jafar ก็ดูหน้าตาไม่ค่อยชั่วร้ายเท่าไหร่ด้วย