ฝนตกขึ้นฟ้า (Headshot)
2011 | เป็นเอก รัตนเรือง
“มนุษย์ทุกคนถูกสร้างขึ้นมาพร้อมกับความเห็นแก่ตัว ความชั่ว โดยเริ่มมาจากยีนส์ในร่างกายที่เป็นยีนส์ชั่ว …คนเราทุกวันนี้ตัดสินกันที่ความแข็งแกร่ง ใครแข็งแกร่งกว่า รวยกว่า จะอยู่รอด และคนที่อยู่รอดและแข็งแกร่งที่สุดก็มักไม่ใช่คนดี … ความยุติธรรมไม่มีอยู่จริง เป็นสิ่งที่เราต้องสร้างขึ้นมาเอง”
เรื่องราวของตำรวจปราบปรามที่โดนอำนาจมืดบีบ จนเข้าไปติดคุก ขณะที่เขาอยู่ในคุกเขาก็ได้ส่งจดหมายไปหาคุณหมอนักเขียนที่ใช้นามปากกาว่า “ปิศาจ” นักเขียนที่เชาชื่นชอบ และก็ได้รับการชักชวนให้เข้าเป็นมือปืน กำจัดพวกคนชั่วแทนกฏหมายที่เอาผิดพวกนั้นไม่ได้ ระหว่างที่เขาทำงานหนึ่งก็โดนยิงเข้าที่ศีรษะ ทำให้ประสาทการมองเห็นของเขาผิดปกติ มองเห็นภาพทุกอย่างกลับหัว
การเดินเรื่องในภาพยนตร์ไม่ได้เป็นไปตามลำดับเวลาที่เกิดเรื่อง จะตัดสลับไปมาระหว่างอดีตและปัจจุบัน (ประมาณแนว Quentin Tarantino) แล้วให้ผู้ชมไปลำดับเรื่องราวเอาเอง ตัวบทดัดแปลงมาจากหนังสือ ฝนตกขึ้นฟ้า (๒๕๕๐) ของนักเขียนเจ้าของรางวัลซีไรต์ วินทร์ เลียววาริณ เนื่องจากผมไม่ได้อ่านหนังสือมาก่อน จึงรู้สึกว่าจุดหักมุมในเรื่องทำออกมาได้ดีเลยทีเดียว
การปรากฏตัวของ คริส หอวัง และ โจอี้ บอย สามารถขโมยซีนพระเอกได้ทุกครั้ง เรื่องนี้นับเป็นภาพยนตร์เรื่องที่ดูง่ายที่สุดเรื่องหนึ่งของผู้กำกับคนนี้ ส่วนที่ไม่ชอบก็คงเป็น มีภาพกลับหัวน้อยไปนิด ไม่ค่อยรู้สึกถึงโลกกลับหัวของพระเอกสักเท่าไหร่ กับเสียงเอฟเฟคปืนที่มันฟังดูป๊อกแป๊กไม่รุนแรง หรือว่าเสียงปืนจริงมันเป็นแบบนั้น แต่ฮอลลีวู้ดมันหลอกเราว่าเสียงปืนควรเป็นอย่างไร จนเราเขื่อว่าเสียงปืนมันควรเป็นแบบฮอลลีวู้ด?!
