Kay (Emily Mortimer) ได้รับโทรศัพท์แจ้งว่า Edna (Robyn Nevin) แม่ของเธอซึ่งอาศัยอยู่คนเดียวหลังจากที่สามีของเธอเสียไป ได้หายตัวไปจากบ้าน และเพื่อนบ้านก็ไม่เห็น Edna มาหลายวันแล้ว ทำให้ Kay และ Sam (Bella Heathcote) เดินทางมาที่บ้าน แต่เมื่อทั้งคู่เดินทางมาถึงก็พบว่าบ้านถูกล็อกอยู่ Sam จึงลอดเข้าไปในบ้านผ่านทางประตูสัตว์เลี้ยง ทั้งคู่พบว่าบ้านว่างเปล่า กับกระดาษจดข้อความที่แปะไว้เตือนความจำตามที่ต่างๆ เท่านั้น

Kay จึงตัดสินใจไปแจ้งความเพื่อให้ตำรวจช่วยออกตามหา Edna — ระหว่างที่ทั้งคู่พักอยู่ที่บ้าน ก็มีเหตุการณ์แปลกๆ เกินขึ้น เช่น ได้ยินเสียงประหลาดดังออกจากในผนัง รวมถึง Kay ที่ฝันร้ายถึงบ้านเก่าๆ หลังหนึ่งในป่า

เช้าวันถัดมา Edna ก็กลับเข้ามาอยู่ในบ้าน โดยที่ไม่มีใครรู้ว่าเธอกลับมาได้ยังไง และเธอก็พยายามหลีกเลี่ยงที่จะตอบเมื่อ Kay ถามว่าเธอจำได้ไหมว่าเธอไปอยู่ที่ไหนมาตั้งหลายวัน Edna ทำตัวเหมือนปกติ ราวกับว่าเธอไม่เคยหายตัวไปจากบ้านเลย ซึ่งทำให้ Kay รู้สึกกังวลมากขึ้น ถ้าจะต้องทิ้งให้เธอต้องอยู่ตามลำพังโดยไม่มีใครคอยเฝ้าดูแล Kay จึงคิดจะส่ง Edna ไปบ้านพักคนชรา แต่ Sam ไม่เห็นด้วย

Sam จึงตัดสินใจว่าจะย้ายมาอยู่กับ Edna เพื่อจะได้คอยดูแลเธอ ซึ่งในความคิดของเธอมันเป็นสิ่งที่ดีกว่าบ้านพักคนชรา แต่ภาวะทางสมองที่เสื่อมถอยของ Edna เริ่มทวีความรุนแรงมากขึ้น เมื่อเธอจำไม่ได้ว่ามอบแหวนของเธอให้กับ Sam และพยายามจะแย่งมันคืน ทำให้ Sam เริ่มรู้สึกหวาดกลัวอารมณ์ที่แปรปรวนของ Edna

เรียกได้ว่าเป็นภาพยนตร์สยองขวัญที่ไม่ธรรมดา ผลงานกำกับภาพยนตร์เรื่องยาวเรื่องแรกของ Natalie Erika James และบทที่เธอเขียนร่วมกับ Christian White

ในช่วงต้นถึงกลางเรื่องใช้การเดินเรื่องแบบเชื่องช้า ค่อยๆ ให้ผู้ชมซึมซับอารมณ์ความรู้สึกสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับ Edna และบ้านหลังนี้ที่มีประวัติเชื่อมต่อกับอดีตครอบครัว จนมาปลดปล่อยทุกสิ่งในช่วงท้าย ที่ทำให้ผู้ชมตื่นเต้นระทึกและสะเทือนใจไปพร้อมกันกับบทสรุป ซึ่งเป็นภาพที่น่าจะค้างอยู่ในความทรงจำของผู้ชมหลังจากที่ได้ดูจนจบแล้ว

นักวิจารณ์บางสำนักเอาไปเปรียบเทียบกับ THE BABADOOK (2014) และ HEREDITARY (2018) แต่ส่วนตัวแล้วชอบเรื่องนี้มากกว่าสองเรื่องนั้นมาก