• 

  SR 2006.07.10 at 11:59

  น่าอ่านดี เห็นหัวข้อแล้วนึกถึงชายแก่พุงพลุ้ยที่กำลังรบราฆ่าฟันอยู่กับโฆษบุรุษหน้าเหลี่ยม
• 

  pradt 2006.07.10 at 12:03

  เอ๊ะ ไม่ใช่ละ ลุงอ้วนน่ากลัวกับลุงเหลี่ยมมันคนละประเด็นแล้ว
• 

  golf 2006.07.10 at 12:35

  พอให้ใน blog ปุ๊บก็รีบ(วิ่ง)ไปที่ร้านหนังสือ ไม่ซื้อครับ แต่ไปยืนอ่าน สำนวน คำศัพท์ในหนังสือ สวยงามมากๆ ไพเราะ(เกินไปนิด)ไม่น่าแปลกที่หลายประเทศเอาไปแปลกันกระหน่ำ แต่ว่าสำหรับผม คิดว่ามันทำให้อ่านยากขึ้น จะบรรยายว่าฝนตกใช้เนื่อที่ถึงหลายบรรทัด แล้วเด็กจะชอบมั๊ยเนี่ย
• 

  pradt 2006.07.10 at 12:50

  มันต้องอ่านให้จบด้วยนะ เพราะมีต่อเล่มสอง
• 

  Karn_jaa 2006.10.05 at 21:13

  อ่านจบแล้วทั้งเล่มแรกและเล่มสอง ยอมรับว่าเป็นหนังสือที่อ่านแล้ว เข้าใจได้ง่าย ๆ แม้แต่คนที่ไม่ชอบอ่านหนังสือ เราแนะนำให้ลองอ่าน ปรากฏว่าเค้าเกิดชอบเอามาก ๆ ส่วนตัวเราเองพออ่านเล่มหนึ่งจบก็ต้องรีบหยิบเอาเล่มสอง ตอนตามหาพระจันทร์ มาอ่านต่อทันที เพราะอยากรู้ว่าเมื่อเวลาผ่านไปชีวิตของกะทิจะเป็นยังไงต่อไป เล่มที่สองนี้ก็จบอย่างน่ารักสำหรับการดำเนินชีวิตของเด็กหญิงคนหนึ่ง แต่ถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้ผู่แต่งเขียนเรื่องของกะทิในวัยที่โตเป็นผู้ใหญ่ อยากติดตามเรื่องเรื่องราวของเด็กหญิงคนนี้ให้ถึงที่สุด…
• 

  หนูเหนื่อย 2007.01.06 at 21:07

  อ่นแล้วแล้วเครียดมากกก เพราะอาจารย์สั่งให้ทำรายงานส่ง[badmood][isad]:([sick]-_-
• 

  !!!!!!!!!!!!!!!!!!! 2007.01.27 at 12:37

  อาจารย์ให้ทำรายงานความสุขของกะทิ ไม่อยากทำเลย งายเยอะมากเลย ปวดหัวมาก help me please!!!!!!!!!!!!!
• 

  man u 2007.01.29 at 21:16

  หนุมมากเลยอ่ะ ซึ้งๆๆๆๆๆๆๆๆ
• 

  2222222 2007.02.11 at 9:20

  น่าอ่านมาก
• 

  Anonymous 2007.02.12 at 21:07

  อ่านแล้วรู้สึกถึงความรักและความผูกพันธ์ระหว่างกะทิกับตุวละครทุกตัวในเรื่องครับ ยิ่งตอนที่แม่พากะทิออกไปพายเรือแล้วกะทิลอยไปกับเรือซึ้งมากๆครับ
• 

  ddad 2007.03.01 at 15:59

  อ่านแล้ว ชอบมากครับ เลยตั้งอ่านเล่มสองให้จบเลย
• 

  นนท์ 2007.03.04 at 13:17

  อ่านไปนิดนึง ภาษาสวยจังเลย
  แต่อ่านแล้วสักครู่ รู้สึกว่าระดับวรรณะค่อนข้างผู้ดีๆยังไงไม่รู้อ่ะ ทะแม่งลึกๆเล็กๆ แต่ก็คงต้องไปอ่านต่อให้จบ
• 

  นัน 2007.06.20 at 15:11

  ชอบเรื่อนี้มากนะคะอ่านเป็น10รอบเเล้วคะเพราะชอบอ่านเนวนี้อยู่เเล้วคะ ภาษาสวยงามมากคะ เคยเจอคุณงามพรรณตัวจริงด้วยนะคะ คุณงามพรรณเป็นคนที่น่ารักมากๆคะ
• 

  be 2007.06.29 at 17:41

  น่าอ่านมากค่ะ
• 

  sindra 2007.07.11 at 0:49

  อ่านความสุขของกะทิแล้วรู้สึกประทับใจมากๆเลย เพราะมีทั้งอารมณ์สุข ทุกข์ เศร้า ขัน สนุกมากค่ะ
• 

  ลูกศร 2007.07.11 at 10:48

  อ่านแล้วทั้งเล่ม1 เล่ม2 ซึ้งมาก อ่านแล้วร้องไห้เลยเชื่อมั๊ย อยากให้เพื่อนๆลองอ่านดู ภาษาที่ใช้ก็สละสลวยดีชอบจัง อยากให้มีภาคต่ออีกหลายเล่มเลยนะคะ
• 

  nbew1@hotmail.com 2007.07.30 at 16:00

  อ่านทั้ง 2 เล่ม คาบ ผมเพิ่ง 21 ปี แต่อ่านแล้ว ชอบมากๆๆอยากอ่านภาคต่อจิงๆคับ มีความสุขมาก
• 

  อความาลีน 2007.08.10 at 22:42

  อ่านทั้งสองเล่มแล้วค่ะ สำนวนสวยมากจริง ๆ คนแต่งก็ทั้งเก่งทั้งมีความสามารถมาก ๆ เลย อยากอ่านภาคต่อไปจัง แต่ท่าทางคงจะไม่มี เพราะบทส่งท้ายเล่มสองมันส่อเค้าว่าจบแล้วจริง ๆ แต่อยากอ่านตอนที่กะทิเจอพ่อมาก ๆ เลยล่ะ อยากรู้ว่าแอนโทนี่รักณภัทร แม่ของกะทิบ้างไหม
• 

  dn 2007.08.11 at 17:54

  กำลังจะเป็นหนังแล้วนะครับ

  ขอโปรโมทหน่อย รุ่นน้องข้าพเจ้าเอง

  อิอิ

  http://www.popcornmag.com/bbs/index.php?showtopic=4537
• 

  pradt 2007.08.11 at 18:55

  จ่ายค่าโฆษณามาด้วยนะพี่เด็กหนัง ขอเป็นหมูหัน
• 

  ลูกเต๋า 2007.08.24 at 16:11

  อ่านแล้วเป็นหนังสือที่ดีมาก(อ่านวันเดียวจบ)
• 

  nataya 2007.10.30 at 13:59

  เป็นหนังสือเล่มแรกที่เริ่มอ่านอย่างจริงจัง เมื่อได้อ่านแล้วก็ประทับใจ เนื้อหาสนกและให้ข้อคิดดีมาก เป็นเรื่องราวที่สามารถพบเห็นได้ในชีวิตจริง รูปแบบหหนังสือน่ารักน่าสนใจ รูปภาพน่ารักเหมาสมกับเรื่อง
• 

  1155 2007.12.26 at 17:19

  อ่านแล้ว ถ้าจะถามว่าใครเป็นคนที่น่าเสียใจมากที่สุด ถ้าอ่านทั้ง2เล่มแล้วจะรู้ว่า กะทิ กับ แม่ น่าสงสารก็จริงแต่มีคนที่น่าสงสารกว่านั้นก็คือ ลุงวสันต์ ลองไปอ่านดู สนุกกว่า มีตอนที่ชอบมากที่สุดก็ ใกล้จบ บท ศาลาริมน้ำ ใช้คำสวยมาห
• 

  AU 2008.03.16 at 13:51

  อ่านจบทั้งสองเล่มแล้วค่ะ สนุกมากเลยค่ะ เวลาอ่านทำให้นึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้อย่างชัดเจน ใช้คำที่สละสลวยมากเลยค่ะ และยังได้รับรู้เรื่องราวความเป็นอยู่ของคนในชนบท มีเนื้อหาที่น่าติดตามมากจนไม่อยากจะวางหนังสือลงเลยค่ะ เพราะเนื้อหาที่สนุกทำให้อยากติดตามตอนต่อไป และยังมีภาพยนต์เรื่องนี้อีกด้วย จะไม่พลาดแน่นอนเลยค่ะ ส่วนเรื่องของเนื้อหาก็ไม่ยากสำหรับคนทั่วไปใช้ภาษาง่ายๆแต่สวยงาม เหมือนได้เข้าไปอยู่ไนนั้นจริงๆ เรื่องราวชีวิตของเด็กหญิงคนหนึ่งซึ่งมีเรื่องเกิดขึ้นมากมายในชีวิตแต่เธอก็ไม่หวั่นและพร้อมที่จะก้าวต่อไปแม้บางครั้งอาจจะท้อแท้บ้าง แต่จากกำลังใจของทุกคนในเรื่องนี้ทำให้กะทิมีกำลังใจและเป็นเด็กดีของทุกๆคนเลยค่ะ บ้านริมคลองจะไม่มีวันลืมอย่างแน่นอน เมื่อไรที่มีภาพยนต์ออกมาแล้วอย่าลืมไปดูกันนะคะรับรองได้เลยว่าไม่ผิดหวังอย่างแน่นอน
• 

  MAISRI 2008.06.14 at 22:23

  ยังไม่ได้อ่านเร้ย !
  กำลังจะอ่าน แต่ดูจากคอมเม้น แร้ว !!! !

  มันคงจะสนุกจิงๆ
• 

  ange* 2008.07.09 at 20:02

  ชอบที่ปิ่นโตมันคุยกัน
  อ่านเล่มนี้ตอนแอบนั่งเครื่องไปแม่ฮ่องสอนคนเดียว
  ร้องไห้ด้วย
• 

  Anonymous 2008.08.04 at 18:17

  อยากให้มีเล่มสาม
• 

  topfd@hotmall 2008.08.07 at 14:36

  รักคนอ่าน
• 

  Anonymous 2008.08.07 at 14:37

  อยากดูหนังความสุขของกะทิจังเลย
• 

  fuji 2008.08.10 at 7:13

  อ่านแล้ว…ดีมาก
• 

  คน 2008.08.17 at 6:59

  อ่านแล้ว..เนื้อหาดี
  ซึ้งด้วย
• 

  ^%$#%$%@$%#^# 2008.08.26 at 1:07

  สนุกดี ซึ้ง ๆ ๆ
  แต่ ทำโครงงานกะเรื่องนี้ละซิ ตายเลย ๆ ๆ
  นั่งทำมา จน ตี 1 ละเนี่ย
• 

  ฌชกร 2008.12.27 at 10:57

  ไม่มีที่ติ
• 

  เฟิร์น 2009.01.03 at 22:21

  ชอบมากที่สุดในโลกเลยค่ะ
• 

  hasamee 2009.01.04 at 12:03

  เคยอ่านตอนอยู่ ม.3 ติดใจมากเลยเหมือนกับว่าตัวเองอยู่ในเรื่องด้วย
• 

  ming 2009.01.05 at 13:11

  ฉันอ่านแค่ประโยคขึ้นต้นน้ำตาของฉันก็ไหลฉันรู้สึกว่าฉันเหมือนกะทิตรงที่มีความรู้สึกผูกพันกับคนที่เรารักและเราก็ต้องเสียคนอันเป็นที่รักของเราไปอย่างไม่มีวันกลับบ้านของฉันก็อยู่ริมคลองตาของฉันเป็นช่างไม้ท่านจะทำว่าวให้ฉันเล่นทุกปียายเป็นแม่บ้านทำอาหารให้คนในบ้านกินแม้มันจะเป็นอาหารธรรมดาหาได่ตามลำคลองสวนแต่ทุกครั้งที่ตักเข้าปากมันอร่อยยิ่งกว่าอาหารที่อื่นๆที่ฉันเคยกิน
  ฉันอยู่กับตายายตั้งแต่ยังจำความไม่ได้อยู่จนกระทั่งท่านทั้งสองตายจากฉันไปฉันจะคิดเสมอว่าฉันได้ดูแลท่านดีพอในฐานะหลานคนหนึ่งรึยังฉันเคยให้เงินตาตอนฉันทำงานได้เงินเเรกแค่500บาทท่านดีใจมากๆเหมือนกับท่านได้เงินเป็นหมื่อนส่วนยายของฉันท่านจะไม่ค่อยอยากให้ฉันซื้อของอะไรมาให้ท่านท่านอยากให้ฉันเก็บไว้ใช้ยามที่ไม่มีและฉันรักท่านมากกว่าชีวิตของฉันและอยากให้ท่านมีอายุยืนยาวจนฉันมีครอบครัวแต่มันเป็นไปไม่ได้เราเกิดมาก็ต้องตายมันเป็นไปตามธรรมชาติข้อความของฉันมันอาจจะดูธรรมดาสำหรับคนทั่วไปแต่สำหรับฉันมันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตฉัน……………
• 

  พงษ์พิพัฒน์ บุญนูน 2009.01.06 at 2:44

  ผมอ่านแล้วครับชอบมากทำให้เราอยากที่ตะใช้ชีวิตของเรากับคนที่เรารักทุกวินาทีเลยทีเดียว
• 

  katae 2009.01.06 at 16:13

  
• 

  badzboy 2009.01.07 at 2:09

  อ่านจบแล้วอมยิ้ม
• 

  ket 2009.01.07 at 13:23

  รักกะทิ….อ่านแล้วนำตาไหลภาษาสวยมาก
  รักและชอบหนังสือเล่มนี้มากที่สุดในโลก
• 

  bTONGFAH 2009.01.07 at 18:35

  อ่านยังไม่ จบคร่ะ

  55+
  วันนี้สอบ * มีถามด้วยแหละ ว่า “ความสุขของกะทิ” ได้รางวัลปีไหน ?

  แบบว่า ไม่รุค่ะ .
• 

  Anonymous 2009.01.09 at 12:52

  ชอบมา………………..ก
• 

  จตุรงค์ ณ ถลาง 2009.01.09 at 19:31

  น่าจะมีต่อเล่ม3นะครับชอบงานเขียนของคุณงามพรรณมากๆครับ
• 

  จอย 2009.01.12 at 11:51

  อ่านแล้วสุขใจ ดูแล้วอิ่มใจ หนังสือดี
  อยากให้มีต่อ ๆ ไป จนกะทิโต
• 

  ange* 2009.01.12 at 17:12

  i กำลังคิดว่า..จะไม่ไปดูหนัง
  เพราะหนังสือมันได้ทำหน้าที่
  ถ่ายถอดเรื่องราวของมัน
  ได้อย่างเสร็จสิ้น สมบูรณ์
  ไปเรียบร้อยแล้ว
• 

  คนเกือบชั้นกลาง 2009.01.14 at 9:43

  ไปสัปดาห์หนังสือที่ศูนย์สิริกิติ์ เมือหลายปีก่อน หนังสือส่วนใหญ่มีราคาค่อนข้างสูงก็เลยเดินไปดูหนังสือที่กองเป็นภูเขาเล็ก ราคาเล่มละ20บาท ไปเจอหนังสือเก่าๆเล่มเล็กๆมีรอยยับย่นอยู่หลายแผ่น เจอความสุขของกะทิ สังเกตการณ์อยู่พักใหญ่ไม่มีใครหยิบเลย ไม่มีความน่าสนใจ…สงสารนักเขียนที่เขียนหนังสือเป็นอาชีพแต่ต้นทุนทางสังคมน้อย …ความสุขของกะทิกับความจริงของสังคมไทย…เรื่องราวของคนมีอันจะกินมีความพร้อมไม่ต้องดิ้นรน ไม่ต้องคิดอะไรมาก ไม่ต้องช่วยพ่อแม่ทำงาน
  ความสุขของกะทิ…เรื่องราวที่ถูกนำมาสร้างภาพยนตร์ เมื่อเทียบกับหนังสือเล่มอื่นๆที่ได้รับรางวัลซีไรท์แล้วมันช่างเห็นความแตกต่างทางสังคมจริงๆ…ทุกอย่างมันถูกวางไว้หมดแล้ว…ถ้านักเขียนที่มีต้นทุนทางสังคมต่ำยังกล้าอยู่ใช่ใหม…
• 

  …..ม่ายบอก 2009.01.17 at 18:01

  คนที่เล่นเรื่องความสุขของกะทิอ่ะรู้จักคนชื่อ ฟลุ๊คป่าว วัชรพงศ์ อ่ะ
• 

  เด็กเรียนอ่ะคร้า 2009.05.30 at 12:18

  อ่านแล้วมีความสุขปายพร้อมกับกะทิเล้ยยยย
• 

  เด็กปัว1/8 2009.06.09 at 19:58

  อ่านจบแล้ว ทั้ง2เล่ม สนุกมาก
  ชอบที่ว่า ใช้ภาษางดงามและทำให้คล้อยตามไป

Comments are closed.