The Happiness of Kati

อ่นแล้วแล้วเครียดมากกก เพราะอาจารย์สั่งให้ทำรายงานส่ง[badmood][isad]:([sick]-_-

หนุมมากเลยอ่ะ ซึ้งๆๆๆๆๆๆๆๆ

อ่านแล้วรู้สึกถึงความรักและความผูกพันธ์ระหว่างกะทิกับตุวละครทุกตัวในเรื่องครับ ยิ่งตอนที่แม่พากะทิออกไปพายเรือแล้วกะทิลอยไปกับเรือซึ้งมากๆครับ

อ่านไปนิดนึง ภาษาสวยจังเลย
แต่อ่านแล้วสักครู่ รู้สึกว่าระดับวรรณะค่อนข้างผู้ดีๆยังไงไม่รู้อ่ะ ทะแม่งลึกๆเล็กๆ แต่ก็คงต้องไปอ่านต่อให้จบ

น่าอ่านมากค่ะ

อ่านแล้วทั้งเล่ม1 เล่ม2 ซึ้งมาก อ่านแล้วร้องไห้เลยเชื่อมั๊ย อยากให้เพื่อนๆลองอ่านดู ภาษาที่ใช้ก็สละสลวยดีชอบจัง อยากให้มีภาคต่ออีกหลายเล่มเลยนะคะ

อ่านทั้งสองเล่มแล้วค่ะ สำนวนสวยมากจริง ๆ คนแต่งก็ทั้งเก่งทั้งมีความสามารถมาก ๆ เลย อยากอ่านภาคต่อไปจัง แต่ท่าทางคงจะไม่มี เพราะบทส่งท้ายเล่มสองมันส่อเค้าว่าจบแล้วจริง ๆ แต่อยากอ่านตอนที่กะทิเจอพ่อมาก ๆ เลยล่ะ อยากรู้ว่าแอนโทนี่รักณภัทร แม่ของกะทิบ้างไหม

เป็นหนังสือเล่มแรกที่เริ่มอ่านอย่างจริงจัง เมื่อได้อ่านแล้วก็ประทับใจ เนื้อหาสนกและให้ข้อคิดดีมาก เป็นเรื่องราวที่สามารถพบเห็นได้ในชีวิตจริง รูปแบบหหนังสือน่ารักน่าสนใจ รูปภาพน่ารักเหมาสมกับเรื่อง

อ่านจบทั้งสองเล่มแล้วค่ะ สนุกมากเลยค่ะ เวลาอ่านทำให้นึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้อย่างชัดเจน ใช้คำที่สละสลวยมากเลยค่ะ และยังได้รับรู้เรื่องราวความเป็นอยู่ของคนในชนบท มีเนื้อหาที่น่าติดตามมากจนไม่อยากจะวางหนังสือลงเลยค่ะ เพราะเนื้อหาที่สนุกทำให้อยากติดตามตอนต่อไป และยังมีภาพยนต์เรื่องนี้อีกด้วย จะไม่พลาดแน่นอนเลยค่ะ ส่วนเรื่องของเนื้อหาก็ไม่ยากสำหรับคนทั่วไปใช้ภาษาง่ายๆแต่สวยงาม เหมือนได้เข้าไปอยู่ไนนั้นจริงๆ เรื่องราวชีวิตของเด็กหญิงคนหนึ่งซึ่งมีเรื่องเกิดขึ้นมากมายในชีวิตแต่เธอก็ไม่หวั่นและพร้อมที่จะก้าวต่อไปแม้บางครั้งอาจจะท้อแท้บ้าง แต่จากกำลังใจของทุกคนในเรื่องนี้ทำให้กะทิมีกำลังใจและเป็นเด็กดีของทุกๆคนเลยค่ะ บ้านริมคลองจะไม่มีวันลืมอย่างแน่นอน เมื่อไรที่มีภาพยนต์ออกมาแล้วอย่าลืมไปดูกันนะคะรับรองได้เลยว่าไม่ผิดหวังอย่างแน่นอน

ชอบที่ปิ่นโตมันคุยกัน
อ่านเล่มนี้ตอนแอบนั่งเครื่องไปแม่ฮ่องสอนคนเดียว
ร้องไห้ด้วย

รักคนอ่าน

อ่านแล้ว…ดีมาก

สนุกดี ซึ้ง ๆ ๆ
แต่ ทำโครงงานกะเรื่องนี้ละซิ ตายเลย ๆ ๆ
นั่งทำมา จน ตี 1 ละเนี่ย

ชอบมากที่สุดในโลกเลยค่ะ

ฉันอ่านแค่ประโยคขึ้นต้นน้ำตาของฉันก็ไหลฉันรู้สึกว่าฉันเหมือนกะทิตรงที่มีความรู้สึกผูกพันกับคนที่เรารักและเราก็ต้องเสียคนอันเป็นที่รักของเราไปอย่างไม่มีวันกลับบ้านของฉันก็อยู่ริมคลองตาของฉันเป็นช่างไม้ท่านจะทำว่าวให้ฉันเล่นทุกปียายเป็นแม่บ้านทำอาหารให้คนในบ้านกินแม้มันจะเป็นอาหารธรรมดาหาได่ตามลำคลองสวนแต่ทุกครั้งที่ตักเข้าปากมันอร่อยยิ่งกว่าอาหารที่อื่นๆที่ฉันเคยกิน
ฉันอยู่กับตายายตั้งแต่ยังจำความไม่ได้อยู่จนกระทั่งท่านทั้งสองตายจากฉันไปฉันจะคิดเสมอว่าฉันได้ดูแลท่านดีพอในฐานะหลานคนหนึ่งรึยังฉันเคยให้เงินตาตอนฉันทำงานได้เงินเเรกแค่500บาทท่านดีใจมากๆเหมือนกับท่านได้เงินเป็นหมื่อนส่วนยายของฉันท่านจะไม่ค่อยอยากให้ฉันซื้อของอะไรมาให้ท่านท่านอยากให้ฉันเก็บไว้ใช้ยามที่ไม่มีและฉันรักท่านมากกว่าชีวิตของฉันและอยากให้ท่านมีอายุยืนยาวจนฉันมีครอบครัวแต่มันเป็นไปไม่ได้เราเกิดมาก็ต้องตายมันเป็นไปตามธรรมชาติข้อความของฉันมันอาจจะดูธรรมดาสำหรับคนทั่วไปแต่สำหรับฉันมันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตฉัน……………

รักกะทิ….อ่านแล้วนำตาไหลภาษาสวยมาก
รักและชอบหนังสือเล่มนี้มากที่สุดในโลก

ชอบมา………………..ก

อ่านแล้วสุขใจ ดูแล้วอิ่มใจ หนังสือดี
อยากให้มีต่อ ๆ ไป จนกะทิโต

ไปสัปดาห์หนังสือที่ศูนย์สิริกิติ์ เมือหลายปีก่อน หนังสือส่วนใหญ่มีราคาค่อนข้างสูงก็เลยเดินไปดูหนังสือที่กองเป็นภูเขาเล็ก ราคาเล่มละ20บาท ไปเจอหนังสือเก่าๆเล่มเล็กๆมีรอยยับย่นอยู่หลายแผ่น เจอความสุขของกะทิ สังเกตการณ์อยู่พักใหญ่ไม่มีใครหยิบเลย ไม่มีความน่าสนใจ…สงสารนักเขียนที่เขียนหนังสือเป็นอาชีพแต่ต้นทุนทางสังคมน้อย …ความสุขของกะทิกับความจริงของสังคมไทย…เรื่องราวของคนมีอันจะกินมีความพร้อมไม่ต้องดิ้นรน ไม่ต้องคิดอะไรมาก ไม่ต้องช่วยพ่อแม่ทำงาน
ความสุขของกะทิ…เรื่องราวที่ถูกนำมาสร้างภาพยนตร์ เมื่อเทียบกับหนังสือเล่มอื่นๆที่ได้รับรางวัลซีไรท์แล้วมันช่างเห็นความแตกต่างทางสังคมจริงๆ…ทุกอย่างมันถูกวางไว้หมดแล้ว…ถ้านักเขียนที่มีต้นทุนทางสังคมต่ำยังกล้าอยู่ใช่ใหม…

อ่านแล้วมีความสุขปายพร้อมกับกะทิเล้ยยยย