Every family has its secrets.

Tokyo Sonata is a drama film portraying a typical family in modern day Japan which features a middle-aged father who has just been laid off from his position, a wife who seems to be in unhappy with her life, an older son who tries to live a life of his own, a younger son who has problem with his teacher in school.

Being unemployment at the age of 46 is unexpected. Frustration, anger, surprise, depression, all comes swirling down dad’s spine with this awkward situation. Shame must be the exact feeling of him. Shame of losing his job, money, reputation. It’s a failure. Shame is forcing him to keep it secret from his wife and family.

The next day he puts on his suit, pretending he’s going to work. But the fact is he goes to employment agency, waiting in line for hours with countless unemployed people hoping that he could find a decent job like the one he just lost. However he can’t find any because he finds that all the jobs that they offer are lower that what he expects. Every day he leaves his home and kills his time in park and public library.

The younger son has problem with his teacher at school. He feels bad about what he’s done, he’s keeping his secret from his family. And one day he asks his parents if he could start taking piano lesson. Unfortunately, due to dad’s unemployment situation (which nobody in the family knows), dad refuses his request immediately without giving any reason. He is upset and never again brings such subject into conversation. Instead he decides to use his school lunch money to pay for the lesson… there goes another secret.

Tokyo sonata is sublime in its own way. The story seems to be typical, yet captivating. Every character in the film lives up brilliantly. It’s not like I’m watching the film, it’s like I’m watching a real life family in a real world, watching how they cope with their problems, their lives, and their secrets. The soundtrack, the cinematography, and the story telling are incredible.

This film is definitely one of my most favorite films I’ve seen this year. Highly recommended. (Although there are a few scenes which may not suitable for minors) Tokyo sonata (トウキョウソナタ) is now showing in Bangkok, only at Siam & House RCA.

トウキョウソナタ (Tokyo Sonata) เป็นภาพยนตร์ดราม่า ว่าด้วยเรื่องราวของครอบครัวหนึ่งในญี่ปุ่น ที่ดูภายนอกก็เป็นเหมือนครอบครัวธรรมดาครอบครัวหนึ่ง มีพ่อทำงานในบริษัทใหญ่โต มีแม่เป็นแม่บ้าน มีลูกชายสองคน คนโตเป็นวัยรุ่นที่ดูจะมีปัญหากับครอบครัว ตามประสาวยรุ่นทั่วไป ส่วนคนน้องกำลังเรียนหนึ่งสือในชั้นประถม

วันหนึ่งตัวพ่อหัวหน้าครอบครัว ซึ่งมีอายุ46ปี ถูกบริษัทเชิญออก เนื่องจากบริษัทต้องการลดขนาดปรับรูปแบบ เพื่อลดค่าใช้จ่าย เขาเกิดความรู้สึกสับสน งุนงง โกรธ และที่มากที่สุดคือ อับอาย กับการถูกเชิญออก ซึ่งเป็นเหมือนความล้มเหลวในชีวิต เขาไม่กล้าที่จะบอกเรื่องนี้หรือพูดเรื่องนี้กับใคร โดยเฉพาะกับภรรยาและลูกของเขาเอง ทุกวันเขาต้องแต่งชุดทำงาน เดินออกจากบ้านเหมือนกับไปทำงาน แต่แท้จริงแล้ว เขาไปสำนักจัดหางาน ด้วยความหวังว่าจะได้งานที่ดีกว่าหรือเทียบเท่าของเก่า รวมกับคนตกงานอีกมากมาย กลางวันก็ต้องไปต่อแถวรับอาหารแจก ตกเย็นก็กลับบ้าน ทำเป็นเหมือนเพิ่งกลับจากบริษัท

ขณะเดียวกันที่บ้านของเขาเองก็มีปัญหา โดยที่แต่ละคนก็พยายามหลีกเลี่ยงไม่พูดถึงสิ่งเหล่านั้น อันที่จริงแล้วพวกเขาแทบจะไม่พูดกันเลย ภรรยาของเขาก็ดูเหมือนไม่มีความสุขกับสิ่งที่เธอเป็นอยู่ ลูกชายคนโตก็กำลังสับสนกับชีวิตว่าจะเดินไปทางไหน ลูกชายคนเล็กก็มีปัญหากับที่โรงเรียน ทุกคนเก็บปัญหาของตัวเองไว้เป็นความลับ

ตัวภาพยนตร์เดินเรื่องได้ดีเยี่ยม ทั้งที่ดูเหมือนเป็นเรื่องน่าเบื่อ แต่กลับไม่น่าเบื่อเลยแม้แต่น้อย นักแสดงแต่ละคนแสดงได้เป็นธรรมชาติมาก เหมือนกำลังได้เฝ้าติดตามชีวิตของครอบครัวหนึ่ง แล้วเฝ้าลุ้นว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปกันแน่ พวกเขาจะตัดสินใจในสถานการณ์เหล่านั้นอย่างไร แล้วกระทำการอะไรต่อไป …แล้วถ้ามันเกิดขึ้นกับตัวเราเอง เราจะเลือกรับมือกับมันอย่างไร

นับเป็นภาพยนตร์ที่ดูจบแล้วมีความสุขอย่างน่าประหลาดอีกเรื่องหนึ่ง และน่าจะเป็นหนึ่งในภาพยนตร์ที่ชอบที่สุดที่ผมได้ดูในปีนี้เลยทีเดียว โดยเฉพาะฉากจบนี่ชอบมาก!